Welkom!

Feb. 2011
Welkom op mijn blog,


Mijn opzet is om elke dag te schrijven, maar de praktijk werkt soms tegen. Soms zou ik willen dat ik mijn blik kon benevelen, zodat de scherpte van wat ik zie draaglijk wordt. Ik hoop evenwel dat dit blog die functie overneemt.

Mijn utopia
"Imagine all the people living life in peace..." Imagine a world without an economy driven by the military/industrial complex, a world based on a golden rule of treating those before you as you would want them to treat you. "You may say that I'm a dreamer but I'm not the only one I hope someday you will join us and the world will be as one"
John Lennon

zondag 22 januari 2012

Het Medisch Circuit

De afgelopen maanden was ik een aantal keer in het ziekenhuis vanwege toenemende beroerdheid door allergie-aanvallen. Mijn slijmvliezen van mijn luchtwegen zijn blijkbaar in de loop der tijd op hol geslagen door prikkels uit de lucht. Ik reageer er steeds heftiger op en voel dan paniek, omdat ik geen adem meer kan halen.

Nooit gerookt dus dat kan het niet zijn. Maar wel woonachtig in een straat en buurt  met een hoge mate van luchtvervuiling waardoor er een aannemelijk verband bestaat met Astma en COPD-gevallen.
Niet alleen mijn longen protesteerden echter, maar ook de slijmvliezen die tot het medische KNO-domein behoren.

Na een
bevestigende diagnose en aanvullende medicatievoorschriften, voelde ik me lichtelijk aangeslagen. Ik vertelde de specialist dat mijn huisarts als antwoord op mijn vitamine D tekort een medicijn had voorgeschreven, waarover ik bij nader onderzoek mijn twijfels had gekregen en ik het daarom niet innam. Ik had dus nog steeds een vitamine D tekort en vroeg of er een verband kon zijn met mijn immuunsysteem.  Zij leek wat geïrriteerd en haar antwoord was: ' U moet altijd doen wat uw huisarts u voorschrijft'.

Ik was niet voorbereid op deze opstelling van een jonge arts, die zich anno 2012 zo autoritair en alwetend opstelde. Het zegt veel over de culturele context, waarbinnen het medisch circuit al decennia lang een onaantastbare plaats heeft en zich een superieure houding meent te kunnen veroorloven, die niet aansluit op de veranderde sociale verhoudingen en culturele praktijken.

In de medische antropologie onderzoekt men de gebruiken, gedragingen, houdingen, symbolen en de ideeen in de medische praktijk. Een voorbeeld daarvan is dat men de kennis van een medicus niet  ter discussie stelt. Door het informatietijdperk en de gewijzigde sociale verhoudingen  is de claim van alwetendheid door de wetenschap echter allang niet meer vanzelfsprekend. Zo merk ik bijvoorbeeld, dat het debat over de gevolgen van vitamine D-tekort niet definitief is beslecht in het voordeel van de formeel geaccepteerde geneeskunde. Er zijn tal van onderzoeken naar de functie van vitamine D met heel verschillende uitkomsten.  De manier waarop wetenschappelijk onderzoek gevaloriseerd wordt, is voor mij vaak niet steekhoudend genoeg.  Culturele subjectiviteit en industriele en politieke belangen spelen heel vaak  een rol in wetenschappelijk onderzoek

Toch beroept het medische circuit zich nog al te vaak op deze claim van autoriteit. In het boek Onzekerheid Troef, Het betwiste gezag van de wetenschap,  onder redactie van Huub Dijstelbloem en Rob Hagendijk (2011) stelt men deze positie van de wetenschap aan de orde. Duidelijk wordt de ten onrechte geclaimde superioriteit van de wetenschap.

Jammer, die autoritaire reactie van mijn specialist.  Het gevolg is dat patiënten zich in de steek gelaten  voelen. Zowel op  empatisch  als op inhoudelijk nivo voelde ik mij door deze arts niet serieus genomen. Terwijl ik al genoeg te verstouwen had met mijn nieuwe kwetsbare status!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten