Roken, teveel drinken, te weinig beweging en te vet eten; "een mens hoort zelf verantwoordelijkheid te nemen voor zijn gezondheid", is tegenwoordig het maatschappelijke en politieke motto.
Toch is dit maatschappelijk debat over sancties tegen mensen die hun eigen gezondheid om zeep zouden brengen hypocriet. Want hoe zit het dan met sancties tegen ziekmakend voedsel en de kapitaal verslindende pr daaromheen?
Het is voor mij onbegrijpelijk dat er zoveel gezondheid ondermijnend voedsel op de markt mag komen en dat er gigantische kapitalen gestoken worden in verleidingstechnieken om dit voedsel te kopen.
Mensen worden op grootschalige wijze geindoctrineerd met de grenzeloze uitstalling van verleidelijke verpakkingen, terwijl de inhoud ervan het lichaam ziek kan maken door transvetten, geraffineerde suikers en verkeerde koolhydraten. Bovendien is de prijs voor gezond voedsel hoger, hetgeen het slechte eten bevordert. Het zijn echter politiek economische keuzes.
Het kapitalistische stelsel zorgt voor bizarre uitwassen. Neem ter illustratie het tweeslachtige beleid ten aanzien van roken. We zetten er een sticker op dat roken dodelijk is, maar houden het op deze manier toch in de handel, want de accijnzen kunnen we niet missen
Hoe verhoudt zich dit nu tot het feit dat er steeds meer zieke mensen zijn die medische hulp niet kunnen betalen en of die zorg ontzegd zouden moeten worden op grond van hun gezondheidsgedrag en die daarom de rest van hun leven zwaar op de kwaliteit ervan moeten inboeten? .
Als de legitimiteit van de staat o.a. berust op de bescherming van haar burgers terwijl ze toestaat en bevordert dat mensen verslaafd raken aan voedsel dat ziek maakt, is het dan niet mogelijk om de staat aan te klagen voor dit gedrag? Hoe kunnen we dit aanpakken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten